Fietsen in Toscane

Castellina in Chianti (578 m) – Castagnoli (427 m) – Bivio Talciona (150 m) – Parochiekerk van Sant’ Agnese (410 m) – Castellina in Chianti

Lengte: 41 km

Tijdsduur: vier uur

Wegdek: voor de helft ongeplaveid, asfalt met weinig verkeer

Moeilijkheid: in het eerste deel geen, met uitzondering van een aantal punten met een steile klim; vraagt meer uithoudingsvermogen bij het opnieuw stijgen naar Castellina, dat zich geleidelijk ontwikkelt en dat is goed bij sportief fietsen. Vereist een gemiddelde lichaamstraining vooraf.

Route: Castellina is gelegen aan de rijksweg naar Chiantigiana. Is ook bereikbaar via rijksweg 429 vanaf de Valdelsa en vanaf de tweebaans rijweg Florence-Siena; wie uit de richting Florence komt, neemt de afslag bij San Donato in Poggio wie uit de richting Siena komt de afslag bij Monteriggioni.

De mountainbikeroute begint in de bebouwde kom langs een segment van de rijksweg naar Poggibonsi, waar we aan het eind van onze trip weer uitkomen. Door de aard van de hellingen is het verstandig na ongeveer 2 kilometer een omweg te maken bij Castagnoli, een oud kasteel dat ons doet denken aan een kade met verschillende gebouwen. Waar het asfalt ophoudt daalt een breed zandpad verder af in een vriendelijk landschap, in de richting van de dalen van Staggia en de Elsa die u rondom een weids vergezicht biedt.

Wees bij het nemen van een aantal haarspeldbochten erg voorzichtig vanwege de zeer steile helling en de wegbedding van steenslag waardoor u bij plotseling remmen onderuit kunt gaan. In de omgeving van Villa Rosa en Gretole loopt de route door schijnbaar vlak terrein over een panoramische bergkam, waarna geploegd akkerland meestal overheerst. We blijven op het asfalt, terwijl we een hoogst aangename en ontspannende route volgen tot we aan een kruispunt komen waar we - aan de rechterkant - een wegwijzer naar Talciona ontdekken.

Nadat we dit plaatsje hebben bezocht, keert onze route terug over dezelfde weg die we al tot het kruispunt naar Talciona hebben genomen - en gaat dan weer omhoog waar we de kostelijke kleine pastorie van Santa Maria kunnen aanschouwen, met een architraaf dat in de middeleeuwen (1234) werd uitgehakt en dat een ruwe maar charmante Aanbidding der wijzen draagt. We gaan verder omhoog langs de smalle asfaltweg die al snel in een ongebaand natuurlijk wegdek overgaat, in de richting van de nederzetting Villore, van waaruit de onverharde weg in een bocht uitkomt op de rijksweg die uit Poggibonsi komt. Ga hier in de richting van Castellina.

Fattoria S.Michele (847 m) - Volpaia (617 m) - Dogole (625 m) - Badiaccia a Montemuro (706 m) - Fattoria S.Michele

Lengte: 14 km

Tijdsduur: vier en een half uur

Wegdek: hoofdzakelijk landwegen met een natuurlijk wegdek

Moeilijkheden: wat de fysieke uitdaging betreft geen; op het traject Volpaia - Dogole voorzichtig rijden: de wegmarkering ontbreekt en traject wordt lastiger in de buurt van de laatste plaats.
Excursie met een gemiddelde fysieke uitdaging
Aanbevelingen en opmerkingen: de borden zijn oud en de verschillende wegsegmenten zijn niet gemarkeerd. Neem een kaart, liefst op schaal 1: 25.000 en volg de daarop aangegeven route.

Ideaal seizoen: alle, behalve erg regenachtige perioden wanneer er overal modderige plekken zijn.

Zo bereikt u Monte San Michele: vanaf Greve in Chianti gaan we omhoog langs de hellingen van de Monte San Michele op een vlakke zandweg die villa-landgoederen van Melazzano en Caprolo bereikt, in een landelijke sfeer waarbij het uitzicht zich steeds meer verbreedt.

De eerste stop is interessant voor een bezoek aan de karakteristieke middeleeuwse kern van de pastorie, aan de voet van de Mariakerk. Het hoogste punt in Chianti, de Monte San Michele (892 m) is heel dichtbij en bedekt met dichte naaldbomen. We gaan dan verder tot we de weg kruisen die vanaf Lucolena omhoog loopt; we gaan nu aan de rechterkant naar boven en komen aan bij het natuurpark San Michele en bij de ingang van het landgoed met dezelfde naam.

Na het verlaten van het landgoed San Michele gaan de verder in zuidelijke richting langs de heuvelweg die de omheinde velden volgt. Bij het eerste kruispunt moeten we het pad verlaten en links aanhouden; vervolgens gaan we geleidelijk afdalend rechtdoor. We zijn nu op het CAI-pad dat met de nummers 30 en 32 is aangegeven. Rond Poggio Sereno ligt een uitgestrekt dichtbegroeid naaldhoutbos; daarna bestaat de vegetatie afwisselend uit met struikgewas bedekte en open terreinen.

Op een kruispunt wordt de richting naar Lamole aangegeven, gevolgd door bord 30 dat we negeren en waarna we op dezelfde hoogte in zuidelijke richting doorgaan tot Poggio Querciabella. Hier maakt een steile doorsteek aan de linkerzijde het mogelijk af te dalen naar de zandweg die van Panzano naar Volpaia leidt, dat kort daarna tussen de gewassen opdoemt.

Na het bezoek aan het kasteel en een van pas komend verzoek om informatie over het oude muilezelpad naar de Badiaccia, blijven we dit steeds afdalend volgen. De route houdt de linkerkant van het dal aan tot we een ondiepe sloot kruisen. Hieraan eenmaal voorbij klimt de route door dichte bossen hakhout omhoog over een uitloper van de La Vecchia heuvel en bereikt dan de verlaten huizen van Dogole die onder de vegetatie gebukt gaan. Het oude pad is tot de gracht onder het Lungagna huis overdekt met groene takken vanwaar het licht slingerend naar de nabijgelegen Badacchia omhoog loopt.

De route wordt gedeeltelijk onderbroken doordat we over een haar honderd meter asfalt moeten rijden van de bijna altijd stille provinciale weg die naar Lucolena leidt, tot dat het begin van pad nr. 9 aan de rechterkant verschijnt. Precies hiertegenover loopt een pad langs de zuidelijke uitloper van de Monte San Michele slingerend omhoog, te midden van herbeboste terreinen en bebost maquis, en vervolgens terug naar het eerste kruispunt dat we na het verlaten van het landgoed zijn tegengekomen.